Ο Γουέιν Σόρτερ, πρωτοπόρος σαξοφωνίστας της τζαζ, πέθανε σε ηλικία 89 ετών

Ο Wayne Shorter, ο πρωτοπόρος σαξοφωνίστας του οποίου η μπροστινή ορμή βοήθησε να χαράξει την πορεία της τζαζ, πέθανε στο Λος Άντζελες σήμερα το πρωί (2 Μαρτίου). Οι Νιου Γιορκ Ταιμς αναφέρει, επικαλούμενος τον δημοσιογράφο του μουσικού. Ο μικρότερος ήταν 89.

Γεννημένος στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ, ο Σόρτερ ήταν έφηβος λάτρης των κόμικς, των ταινιών και του bebop. Ήταν επίσης θαύμα του τενόρου σαξ, με πτυχίο μουσικής από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Έγινε διεθνής προβολή ως παίκτης και συνθέτης τη δεκαετία του 1960, συνεργαζόμενος με τους Art Blakey’s Jazz Messengers και το Miles Davis Quintet ενώ έβγαζε ορόσημο LP για τους Blue Note ως αρχηγός συγκροτήματος, με πλέον πρότυπα όπως το “Footprints” και το “Black Nile”. μεταξύ των tracklists.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, πρόσθεσε το σαξόφωνο της σοπράνο στο οπλοστάσιό του και, μαζί με τον Ντέιβις, οδήγησε την τζαζ προς την avant-garde, δημιουργώντας τελικά το υποείδος fusion. Καθώς τα στυλ εξελίχθηκαν στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, το ίδιο το συγκρότημα του Shorter, το Weather Report, καθοδηγούσε και ακολούθησε διάφορες επαναλήψεις της τζαζ. Η δουλειά του με τους Joni Mitchell και τον Steely Dan, εν τω μεταξύ, βοήθησε τους δεξιοτέχνες εκτός του κόσμου της τζαζ να επεκταθούν σε νέα, αρμονικά διαμορφωμένα στυλ που δεν είχαν συνδεθεί με τη ροκ και τη λαϊκή ορθοδοξία.

Η δουλειά του για αρκετές δεκαετίες με το Wayne Shorter Quartet συνέχισε να εξερευνά και να επεκτείνει την εξωτερική εμβέλεια της τζαζ. Κέρδισε μια σειρά από Grammy, προσθέτοντας σε μια συλλογή που ξεκίνησε το 1980, όταν κέρδισε την Καλύτερη Jazz Fusion Performance για το «8:30». Το έργο της ζωής του αναγνωρίστηκε σε όλο το μουσικό κατεστημένο, με τιμητικές διακρίσεις όπως ένα επίτευγμα ζωής Grammy, μια υποτροφία Guggenheim, το Polar Music Prize 2017 και, την επόμενη χρονιά, ένα βραβείο Kennedy Center Honors.